Soy

Kavruldum gözlerinin vücuduma dokunduğu her noktada,
Dirildim sözlerinin zihnime değdiği öz denizinde,
Soyundum gözlerinin önünde, bir pencere pervazında.

Soyunmaya geldim kapına,
Soyulmuşluğumu örtmeye.

Ney'e üflerim ben, üfler insana Allah,
Sana üflerim ben, dudaklarıma üfler Allah.

Bişrev.

Yandım, inceldiğim yerden.

Soy ruhumun kabuk tutmuş yaralarını,
Hasretler biriktirdim kum saatinde;
Her kum zerresi yerini bir başkasına bırakırken,
Yeni umutlar biriktirdim avuçlarımda.

Soy söndü, ruhun avlusunda.