Ceviz

Önce BEN vardım, amxn.

Kır kabuğunu, gel benimle,
Ceviz.
Her şeyin özü içinde,
Sar beni.

Yeşil bir kaftan gibi bakıyor gözlerin,
Dut karası düşlerin, Bâbil gecesi.

Bağdat'tan kalbine gelse de hırsızlar,
Elleri boş dönerler.

Hayatın üzerine kurulu olduğu ihtimaller,
Yoruyor beni,
Ceviz;
Dışı sert gerçeklerle,
İçi yumuşak hayaller,
Birbirine dolanmış,
Boğuyor beni.