Boşluk I

Bazen kendimi büyük bir boşluğun içerisinde buluyorum. İnsan içindeki boşluğu nereye taşıyabilir ve onu nasıl doldurabilir? Büyük bir kaçışsa arzuladığım, hiçbir yere gidemeyeceğimin farkındayım. Kendimden kaçamadığım gibi insanlardan ve hadiselerden de kaçamıyorum. Kimse hiçbir şeyin farkında değil ve ben kimseyle ilgilenmiyorum. Ardımda olduğu kadar önümde de büyük bir boşluk görüyorum. İki boşluğun orta yerindeyim. Önüm arkam, sağım solum bir boşluktan ibaret. Bunca boşluğun içinde, boşluğu dile getiriyorum. Kapana kısılmış bir hayvandan farksızım. Saldırmak istiyorum ama karşımda sadece bir duvar var. Isırmak istiyorum, koparmak, parçalamak ama karşımda sadece benliğim var. İşte bu, bir süs havuzunun içerisinde yüzmek gibi. İşte bu, bir kafesin içinde uçmak gibi. İşte bu, bir Rodin heykeline dönüşmek gibi. Benim kim olduğumun bir önemi yok, bana biçim verendir konuşulan. Bunca hadisenin içerisinde, işte bunca boşluğun içerisinde, bunca duvarın, bir boşluğun içindeyim. İnsan, içindeki boşluğu nereye taşıyabilir? Ben taşındıkça taşınıyor boşluğum. Boğulmuyorum, boğulsam kurtulacağım. Sürünüyorum yalnızca.

18-2-2020

Âşığın Âmentüsü

Elif
Bugün kendimi sen sandım özür dilerim
ve koyuldum yola en başından
Oysa orta yerinde bir tilki
Bekliyordu otlağa giden yolun
Tilki koyundan koyun tilkiden
Tanrı benden ben tanrıdan
Sevgilim sen benden sen benden
Bi-haberdi

Be
Bir dost kaybetmiş gibiyim bugün bilmem neden
Habibullah ölmüş çok mu
Oğlunu kesen deli
Denizi yaran deli
Ayı öpen deli parmakuçlarından
Seni seven
Seni seven bir deli.

Te
Gökyüzünün sahibi kimdir bilmem hiç
ama bilirim ortak kullanım alanımız değildir gökyüzü
Ortak bakış, ortak anış, ortak yok ediş
Evreni orta yerinden
Hayır gökyüzü büyüklerin gözleridir üstümüze dikilen
Nasıl için rahat nasıl
Bir göz var üzerimizde görmüyor musun
Gökyüzü gözleriyse meleklerin
Perdeleri çekin ey meleklerim.

Se
Çok okuyorum ve öyle lezzetli ki
Bir akşam akşam yemeğinde kendimi Suç ve Savaş yerken buldum
Anna Barış yerken yahut Hacı Karamazov
Öyle lezzetliydi ki masam
Kendimi İncil yerken buldum
ve uyumadan önce kustum.

Cim
Umrumda değildir gelirse bir gün hesap günü
İçtiğimiz üç beş kadeh
Sevdiğimiz bir kadın
Öptüğümüz bir dudak tam da orta yerinden
Çok da lezzetliydi üstelik
Hâlâ dudağı dudağımda
Umrumda değildir gelirse bir gün mahşer günü
Sen yine de bana aldırış etme tanrım
Bakarsın işimiz düşer sana
Bilirsin ben biraz deliyimdir
Ne de olsa sen yarattın.

Ha
Görülmez varlıklara iman eder mi âşık
Hiç zannetmiyorum
Sahi, âşığın gördüğü herhangi bir şey var mıdır aşktan başka
Sevgili bile silinip giderken
Aman hiç de umrumda değilsiniz cinler periler melekler
Ne de olsa silinip gideceksiniz
Görülmez varlıklara iman etmem hiç ben
Sen hariç sevgilim
Keşke görebilseydim seni
ki ben görmeden sevdim seni.

Sevgilim, Tanrım, Kutsal Kitabım

Sevgilim sana iman etsem çok da uzaklaşmam dinimden
Peygamberim sen, dinim sen, kıblem sensin desem
Tanrının bana sırtını döneceğini sanmam sevgilim
Tanrım sen, tanrı sen, tanrı parçacığı sen
Sevgilim sana iman etsem çok da uzaklaşmam dinimden.

Kutsal kitap gibi okuyorum avuçlarından kaderini
Ezberliyorum ve hâfızı oluyorum teninin
Bedenin, ah, ah o bedenin, kutsal kitabım
Açıp açıp okumak istiyorum seni en başından sevgilim
Mahfazandan ayırmak seni, soymak
Güzelim, benim kutsal kitabım.

Kimi deli der kimi peygamber
Kimi tanrı der kimi yokluk
Ama insana ne fark eder?

Öyle bir öleceğim ki ben sevgilim
Boşalır gibi gökyüzünden şiddetle
Düşer gibi bir gökdelenin yirmi ikinci katından
Ağrı'nın yamaçlarından
Öyle bir öleceğim ki ben sevgilim
Çıt çıkmayacak dudaklarımdan.

Sevgilim ben sana tapsam hiç ayıp olmaz ki tanrıya
Hatta bakarsın tanrı bile gelir tapmaya sana
Sevgilim sen yaratırken hiç sordun mu tanrıya
Tanrı seni yaratıyorum ama yarat beni sonra tekrar diye
Sevgilim çok güzel bir düşün içindeyim
Lütfen uyandır beni.

Bilirsin ben biraz sapkınımdır biraz da sapık
Bilirsin ben biraz deliyimdir biraz peygamber
Bilirsin ben biraz yaratanımdır biraz yaratılan
Bilirsin ben senin âşığınım
Tanrım, sevgilim, kutsal kitabım benim.