17 Ocak 2018 Çarşamba

Never Mind

Keep.
It will fall soon.
Nothing will remain,
A long walk,
Among silent screams.
To the stop:
Time.
But never,
You will not know:
What is time?
What is life?
What is love?
and
Who am I?
Because you lost,
Long time ago.

Never mind.
Everything will pass.
Because time wants it like that.
Every time,
People call it fate.

1-17-2018
JAX

15 Ocak 2018 Pazartesi

Beni Bırak

Beni bırak:
İçine ölümü koyduğun bu yerde,
Rahatça dolaşayım.
Dinlerken ağaçları,
Solan gülleri
ve nefesini tüketen rüzgârı,
Seni tesbih eden yağmuru,
Bir kere daha göreyim.
Beni bırak,
Kaderimi yaşayayım.

Beni bırak:
Elem yerleşsin yüreğime.
Ne yana baksam,
Sana secde etmekte kuşlar,
Denizanaları gibi,
Zorunlu bir hareket
ve bitimsiz devinim,
İşte bu mavi sularda,
Kaygan bir hat üstünde,
Yaşamaya çalışmak.

Beni bırak:
Seni öven dilimi göreyim,
Rabbi işiten kulakları,
Seni arayan gözleri
ve seni işaret eden elleri,
İçime basayım,
Kimse olmadan.

Beni bırak:
Çünkü ben,
Bırakılmaya layığım.

10 Ocak 2018 Çarşamba

Grotesque

Kaçtır insan olmanın şartı?

Grotesque'i kusuyorum durmadan,
İçtiğim bu su bedeninden.
İrkiltili bir ân ve bak,
Bedenim parçalanıyor;
Anatomisini izle,
Belki bulursun orada:
Tanrı'yı.

İnsan olmaktan sıkıldım ve artık,
Olmak istiyorum tanrı,
Ölmekten ve öldürülmekten uzak,
Yalnızca buyurmak
ve izlemek gerçekleşişi.

Eğer tanrı olmak istiyorsan-

Şartı yoktur insan olmanın da,
Tanrı olmanın da,
Kaderdir bu:
Kimisi insandır doğuştan,
Kimi tanrıdır başlangıçtan.

1-7-2018
JAX

8 Ocak 2018 Pazartesi

Melody

Acılar çiziyor yüzümü.
Kısıyorum gözlerimi ve bakıyorum,
Gözlerin okuyor beni;
Bir kitaba bakar gibi,
Ezberliyor beni.
Dokunmak ve doymak istiyorum dudaklarına,,
Kanla yarmak göbek deliğini
ve ordan almak;
Yeni bedenimi.

Sancıları dinmiyor ellerimin,
Yazıyor ve çiziyor durmaksızın.
Muşambalaşmış ellere dokunmaktan,
Muzdarip yüreğim.

Kan dinmeden gelmez huzur.
Alıkonmuş takvim;
Saat, dakika başı batıyor bedenime,
Gösteriyor kendini.
Ayrısın ve uzak,
Bir yengecin kıskacında,
Ölüme meydan okuyor balık:
Ölüm işte bu kadar yakın.

İnsan anatomisi dediğimiz bu şey,
Kışkırtıyor beni.
Ölürken kadehe şarap koymaya devam etmek
ve fırlatarak bardağı şampanya rengi duvara,
Doğrudan şişeden içmek,
tıpkı,
İçerken dudaklarındaki ruju,
Gerçek dokusunu keşfetmek dudaklarının
ve ağzını yoklamak,
içinde ne olduğunu araştırırcasına.

1-7-2018
JAX

The Dali Museum, St. Petersburg

I
Kendimden geçtim ve kendimi
buldum nerede olduğumu anla-
madan,

II
Göksel bir çalışma gibi elimi
uzattığım bu gökyüzünden kuş-
ları tutup indiriyorum yeryüzü-
ne ve insan olmanın ne demek
olduğunu anlamaları için top-
rağa dokunduruyorum yürek-
lerini.

III
Bir balık sırtı hikâyesinin içinde
hayatta kalmaya çalışmak ne ka-
dar zorsa getto'da masum kalma-
ya çalışmak da o kadar zor, üste-
lik nefes almak için bile burnu-
nu dışarıya çıkaramazsın, oysa
ben bir yahudi değilim, belki öl-
dürülen bir F.

IV
nerde olduğumu bilmiyorum, dün-
ya mı bu? Hangisi?
1-4-2018
JAX

5 Ocak 2018 Cuma

Museum of Fine Arts, St. Petersburg

I
Yaslı bir metin gibi neresine dokunsam
bu sayfanın, sanki ağlamaya başlayacak
birden ve ben, ne yapacağımı bilmeden
gözyaşlarını silmek isteyeceğim bu is-
li kitabın.

II
Sırları dökülmüş bir ayna gördüm Tam-
pa yolunda, her şey öylesine bulanıktı
ki, bir ân yaratılacağı unutulmuş bir in-
san sandım onu, bir uzvunun konması
gerektiği unutulan.

III
Bir paçavra gibi sokaklarda gezen in-
sanlara adım başında gördüğüm bu tu-
haf ağacın adını sordum ve hiçbiri bil-
mezken bunu, söyledikleri yalnızca ke-
silmemeleri gerektiğiydi, nedenini ken-
dileri de bilmeksizin.

IV
Buğday tarlalarını öylesine özledim ki
bu kumsalları zihnimde nasıl evirebile-
ceğimi düşünmeye başladım ama bu-
nun mümkündüz bir düşsel çalışma/ça-
tışma olduğunu da bilerek.

1-4-2018
JAX

4 Ocak 2018 Perşembe

Tampa

I
Yalnızca hayal etmek ve geçmişi düşün-
mek beni ne zamana kadar oyalayacak
bilmiyorum ve insan denen bu şeyin sa-
dece düşünerek ilerleyebileceğini, çün-
kü unutmanın aynı zamanda yok olmak
demek olduğunu: söylüyorum.

II
Ardımda kalan herkesin ve her şeyin
yalnızca arkamda kalmayıp belleğim-
de ileriye doğru bir atılım yaptığını ve
her şeyin hatırlanmak için varlığıma
dokunduğunu: anlatıyorum.

III
Sadece bir kişinin hatırlayabileceği
şeylerin ancak acı verebileceğini öğ-
rendiğimde ve hatırlamanın insana
verilebilecek en acı güzelliklerden
olduğunu anladığımda, bunları an-
latmanın apansız bir yorgunluk ol-
duğunu: düşünüyorum.

IV
Düzenli cümleler kurmanın ve bunla-
rı anlamları kesin olarak anlaşılacak
biçimde gerçekleştirmenin ve hiç boş-
luk bırakmamanın aynı zamanda öl-
günlük olduğunu: belirtiyorum.

V
Tampa'nın ölü bir şehir olduğunu ve
ancak soğuğu misafir ettiğini: not e-
diyorum.

1-3-2018
Amelia Island

St. Petersburg

I
St. Johns'u dinliyorum ve dalgaları o kadar
ürkütücü ki, her şeyi delip geçecek ve dur-
madan yol alacakmış gibi, kısıp gözlerini
bakıyor bana, beni bile dalgalarına katıp
geldiğim topraklara fırlatacakmış gibi söy-
leniyor -ki onun söylenmesi ürküntüsüdür
Florida'nın.

II
Bu aziz'lerden kurtulamıyorum ve elimi
nereye atsam şu köhnemiş haritada, bir
başkası çıkıyor karşıma ve artık onları
görmekten bıktığımdan, isimsiz ve an-
lamsız yerlere gitmek istiyorm, hepsini
kendim inşa etmek için.

III
St. Petersburg soğuğun koynuna insan
denen mahlukun sıcaklığını yerleştirir-
ken gözüm yalnızca birkaç Dali tablo-
larının ve ülkemde hiçbir zaman göre-
meyeceğim Monet tablosunun gölge-
sinde kendine dinlenecek bir Rodin hey
keli arıyor, bronz.

IV
Bronz o kadar güzel ki bir insan bedeni için,
acaba bronzdan yaratılsak nasıl olurduk, diye
düşünmeden edemiyorum ve her düşüncede,
insan için yeni bir form buluyorum ve bu form-
laraın insan için insandan üretildiğini hatırla-
yıp kusurların sonsuzluğunda kendi âcizliği-
mi görüyorum ve bu hâlimde mutlu olmanın,
her şeyi yeniden üretebileceğini biliyorum.

V
Zaman gelip geçerken adına Tampa diyeceğim
rüzgârın hangi yönden estiğini bilmeden ve bu-
nun beni neden güney batıya savurduğunu kav-
ramadan ve Dali tablolarının burada ne işi ol-
duğunu anlamadan bu garip ülkenin hiçbir za-
man ısınamayacağım ve bana gerçek bir sokak
imajı vermeyen sokaklarında nefes alamayaca-
ğım için -yok!

VI
Sadece tükeniş var. Tüne.

1-3-2018
Amelia Island