Ölümüm düğüm gecemdir benim.
Ölümün avuçlarında tuttuğu yokluk değil,
Benim düşlerimde biriktirdiğim kadar.
Veda etmek gelmiyor içimden,
Gittiğim yok aslında bir yere;
Kalmak gelmiyor içimden.
Gül koktum vardığımda yanına,
Sen, diyerek vardığımda yâdına;
Tüm ölmüş âşıkların âşkına,
Bu ölüm, bu düğün gecesi benim.
Binlerce evim var aslında benim,
Her gece uğradığın rüyâlar benim,
Gelip geçtiğin, delip bıraktığın.
Yıldızlar nakş olmuştu giydiğin kaftana,
Canım bir örtüydü âsumana.
Ölümüm düğün gecemdir benim.
"Şeb-i Arus hatırına."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder