Çok önceleri sevmeye başlamıştım ben seni,
Henüz kimse yoktu belleği olan,
Mağarasından yeni çıkıyordu insanlık,
Dağa taşa tapıyordu tanrı diye,
Her şey gelip geçiyordu,
Hatırlarsan çok önceleri de seviyordum ben seni;
Elest bezmi diyorlardı, sevdiğim âna seni.
Mağara duvarlarına işliyordum yüzünü,
Seslerim harf gibi yankılanıyordu gök kubbede,
Ne ev vardı ne şehir,
Yalnız gönlüm vardı sana misafir,
Hep seviyordum ben seni;
Araplar Uzza'ya tapıyorken de seviyordum ben seni.
Daha önce de karşılaşmıştık seninle,
Belleğim dolu o günden getirdiklerimle,
Hiç unutmadım seni, ellerini,
Hep tekrarladım beni cennete götürecek sözlerini,
Peygamberiysem âşkın, insanlığa müjdelerim seni,
Bir adın kalsın, sevdim diye seni;
Âdem yaratılmadan önce de seviyordum ben seni.
Herkes tapacak bir şey arıyordu köşe bucak,
Kimi aya sarılıyordu kimi güneşe,
Bazısı hiç yüz vermiyordu dağa taşa,
Bir ben biliyordum oysa gerçeği,
Avuçlarıma alıyordum ellerini,
Tutuyordum tanrının ellerini,
Bir tek ben biliyordum göğsümdeki seni;
Peygamberiysem âşkın, insanlığa müjdelerim seni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder