Son-bahar olsa gerek bu bahar.
İlk'ine pek benzemiyor,
Karanlıktan hiçbir yer seçilmiyor.
Son-bahar, olsa gerek.
Son umutlar tükendi artık,
Çölde susuzluğa yenildi yaşayan son bedevi,
Âmâ duvara çarptı kendini ve dişleri döküldü,
Son-bahar, olsa gerek.
Son-şarkılar söylendi savaştan evvel,
Davullar vuruyordu zaferler için,
Beklenmeyen bir yenilgiydi bu, şimdi ölüler toplansın,
Son-bahar, olsa gerek.
Son-gün toprağın üzeri kanla doldu,
Her yerde sürüyle insan uzvu,
Yeryüzü ki al al her santimi, ölü bahar bu,
Son-bahar, olsa gerek.
Son-şiirini okudu yaşlı ozan,
Ölüm onun kucağındaydı, sallanıyordu beşiğinde,
Kendini bıraktı sessizce, son sözüydü dilindeki,
Son-bahar, olsa gerek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder