Yalnızlık bana uzak şimdi.
Fiziksel bir birliktelik yoksa da.
Ruhani bir uyum var.
Uzun yıllar yalnızmışım oysaki.
Sadece ben IV. tekil kişi.
Hep tekbaşına hep yalnız.
Şimdi bir bulut gördüğümde.
Güzel bir yağmur yağdığında.
Serin bir rüzgar esintisinde.
Merak ettiğim her kelimede.
Arayabildiğim bir ses varsa.
Ya da yediğimde bir yemek.
Yaptığımda bir kurabiye.
Yalnız yiyemeyecek hale geldiysem.
Sen bir çikolatayı bile yalnız başına yiyemiyorsan.
Yalnızlık kavramı sınır dışı edilmiş artık.
Sen IV: tekil kişi olamazsın.
Eğer ben de bir tekilliksem.
Biz olsak olsak IV. çoğul oluruz.
Yani iki tekilden bir çoğul.
Veyahut IV. tekilden bölünerek.
II ayrı tekil oluruz.
Sen ve ben.
Bu da eğer yalnızlık hissi verirse.
Biz senle olsak olsak I. çoğul oluruz.
En güzelinden kocaman bir BİZ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder