Makyajın Akıyor

Makyajımız akarken bir şiirin üzerine, şimdi her şeyi biliyorlar. Ve herkesin cehennemi kendi canına! 
Dilek Akın

Makyajın aksın senin.
Şiirlerimin üzerine.
Hiç durmadan.
Sürekli şiire bulansın yüzün.
Gözlerinden şiirlerim aksın.
Kalbin onlarla dolsun.
Nefesle beraber onları al.
Benimle dol sen.
Şiirlerim kanına karışsın.
Sana karışsın.
Dilinden düşmesin.
Makyajına bulansın.
Ellerine süzülsün.
Yere düşmesin.
Camdan bir vazo gibidir onlar.
Sakın düşürme kaybedersin.
Narin davran onlara.
Senden ayrılmasınlar.

Makyajın kadar uçuk olmasınlar.

Onlar senin olsunlar.

Senden kopamasınlar.

Çok karmaşık olsun bunlar.

Dilin kelimelere dolansın.

Heceleyerek oku onları.

Harf harf yut hepsini.

Fiş defterine kaydet bütün bunları.

Sınavda sormazlar ama.

Sen yinede bil bunları.

Makyajı akan bir palyaço gibi.

Her yerin rengârenk.

Karmaşık, yazım gibi.

Makyajın akıyor.

Harfler damlıyor.

Kelimeler dökülüyor.

Hepsi senden.

Hepsi candan.