4 Şubat 2013 Pazartesi

Kalabalıklar

Kalabalıklara karışıyorum ben.
Ve arıyorum yalnızca seni.
Milyarlarca insan varken çevremde.
Sadece seni arıyorum ben.
Bu kadar insan birleşse ne olur?
Bir sen edemiyorlar artık.
Öyleyse anlamları var mı?
Yaşamaktaki amaçları kaybolmuş onların.
Ve sen etmiyor hiç biri.
Hepsini bölsek.
Ve ele alsak hepsinden birer parça.
Kol, bacak, saç, dalak.
Ve birleştirsek hepsini tek tek.
Kocaman kazanların içine atsak.
Yüzyılarca içinde tutsak ve beklesek.
Seni çıkarabilir miyiz ortaya?
Sen çıkabilir misin bunların arasından benim için.
Ama hayır, seni oluşturamaz hiçbiri.
Sen ayrılırsın onlardan.
Sen uzaktasın onlardan.
Bana daha yakınsın sen.
Kalabalıklara karışamıyorum artık ben.
Kalabalıklar boğuyor beni.
Seni görecekmişim gibi her köşebaşında.
Hızlanır adımlarım.
Sana gelecekmişim gibi her santimde.
Kalabalıklar kaplamış evreni.

Ben yalnızlığı istiyorum.
Yalnızlığımda seni.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder