3 Şubat 2013 Pazar

Küllenmiş Şiir

Havada uçuşuyor beyaz bir tül.
Bedenim yanmış ve artık kül.
Koyunun sırtında küllerimin renginde yün.

Sana adadığım bedenimin boynunu kesin.
Sen yüzyılarca geridesin ve başında kızıl fesin.
Alaaddin'in lambası kısacık ömrünü yesin.

Cennette akan baldan kevser.
Bu acize çok kere şans ver.
Bana bir ömür yanında yer ver.

Sevimsizce yollarda dolaşmaya alışığım ben.
Yağmurun yağmasını hep seversin sen.
Göklerden bize hep el sallamış; o.

Aramıza kocaman yeryüzü yerleşmiş.
Renk renk boyalarla süslenmiş.
Bedenim son herzesini harcamış artık, küllenmiş.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder