Bir Gül Soldu Avuçlarımda

"Bir kadınla üç şey yapabilirsin: Ya onu seversin, ya onun için acı
çekersin ya da onu yazarsın."
Justine / İskenderiye Dörtlüsü 1 / Lawrence Durrell

Bir gül soldu avuçlarımda,
Onun kuruyuşuna tanıklık ettim.
Ormanın en kuytu yerinde,
Yürüyen tırtıllara kulak verirken,
Kelebeklerin ölümünü duydum.
Bu karanlıklarla boyanırken,
Kül renkli kuşların göç ettiklerini gördüm,
Sonsuz geniş vadide,
Ak kumlar vadisinden kara kumlara,
Bir ölümden diğerine,
Kızıl güllerden siyah güllere,
Balıklı göllere,
Kadınsız kentlere.
Şimdi gece kuşu öter,
Durmadan adınla gezer;
Erkeğin gücü biter,
Sen dile gelince.
Kuytuda bir mağaraya kapandım,
Sevmek, acı çekmek ve yazmak için seni;
Tamamlamak için var oluşunu.
Elime aldığım gül,
Rengine boyandı dudaklarının,
Solgun bir kırmızı,
Dudakların.
Elime aldığım gül,
Rengine boyandı hiç bilmediğim uzuvlarının,
Sesinin ve ruhunun.
Şimdi tüm güller soldu,
Açmak için bir başka baharda.
Doğarsa eğer güneş bir daha,
Doğu dedikleri o yakada,
Güller vadisinde seni bekliyor olacağım,
Rüzgârlara karışmış, yağmurlara,
Bir çatı aralığında.