-Sevmek nedir Olric ?Bir şeyi ifade etmek için illa kelimelere mi ihtiyaç duyarız?
+Sevmek sessizliktir, efendimiz.
-Susarsam bilmez ki sevdiğimi Olric.
+Susarak haykırınız, efendimiz.
[Oğuz Atay - Tutunamayanlar]
Kelimeler olmadan anlaşamaz mıyız?
Kelimelere bağımlı olmanın, diyalize bağlı olmaktan farkı nedir?
Bağımlılıklar bizi daha mı güçlü yapar?
Sorularımızın sayısı arttıkça, cevaplayamadığımız sorularımızın sayısıda artıyor.
Bir insanı sevdiğimizde ilk sığındığımız birkaç basit cümledir.
Sevdiğimizi hemen kelimelere dökmeye yelteniriz.
Kelimeleri kılıftan kılıfa sokup durmadan önlerine koyarız.
Sevmek için sessiz bir an gerekir birazcıkda.
Biz sustuğumuzda konuşan kalbimiz olmalı.
Bağımsız olarak konuşmalı; kelimelere, seslere, harflere ihtiyaç duymadan.
Sessizce haykırmalı sevgimizin derecesine.
Kalbimiz senfoni sırasında o kadar hızlanmalı ki gök gürültüsüyle karışmalı.
Kulakları tırmalarcasına kıyametleri koparmalı.
Hiçbir yerde daha önce duymadığımız bir kaç şey söylemeli.
Duyulmamış olanı bağıra çağıra anlatmalı.
Susmak ve sessiz olmak, sevmenin şartlarındandır.
Sessizlikte, şarkılar kadar paylaşılmak ister.
Seviyorsan, birazcıkda olsa; sus, sessiz kal, hareketsiz kal.
Sadece hisset, bütün damarlarında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder