Umulmadık Zamanların Bekçisi

"umulmadık zamanların bekçisi oldum, ve artık yoruldum"

Yoruldum,

umulmuş zamanların koynunda

bir ala geyiğin yanında

yoruldum

her gün aynı yitimi yaşamaktan

ve avcı olup avlanmaktan

yine de koştum

hiç durmadan.

Yoruldum,

boynunun en güzel yanında

yüzmeye çalışırken kanında

dokunamadığım parmak uçlarında

alevlendirirken aşkı yenibaştan

bitimsiz duygular diyarında

hiç durmadan

sana koştum.

Yoruldum,

boğazının geçit vermez oyuğunda

aşkın bin bir renge boyandığı

şehr-i kalp diyarında

dolanıp durmaktan

ve sana duyurmadan

kalbine doğru sefere çıkmaktan

hep hoşlandım.

Yoruldum,

yorgunlukları içime taşımaktan

sana öznelliğimi sunarken

her şeyi sana yormaktan

ve her yoruşumu

sözlerinle incitmenden

ve her incitmeni

aşkın güzelliğine yormaktan

hiç durmadan

sana döndüm.

Yoruldum,

ama yorgun değilim

yoruldum

ama düşüş değil bu

yükselir âşık hiç durmadan

ve kalbine döndüğüm her sabah

yeni bir başlangıçtır

her yeni güne yeni umudun

ve "ben

kölesiyim

umulmadık zamanların bekçisinin

yorulmak bilmeyen".

...

ve her sabah

kalbine

yeniden döneceğim

evini seven

biri olarak