Ömründen çalarmış hep, yarını bekleyenler. Hayat ertelenmez..
Hiçbir şey ertelenmez aslında.
Ertelemek neye yarar ki, insanlar bilmez.
Ertelemek geciktirmektir.
Geciktirmek ise ölümsüz gibi davranmaktır.
Oysa kimse ölümsüz değil.
Ölümsüz yaratılmadık ve yaşamımıza süre biçildi.
Ölmeye geldik.
Nasıl öleceğimize değil, nasıl yaşadıktan sonra öleceğimize karar vermeye geldik.
Doğduğumuz gibi, ölümü beklemeye geldik.
Doğuşumuzu başkaları bekledi, biz ölümümüzü beklemeye geldik.
Hazır olmaya geldik ölmek için.
Hazırlık yapmaya, hazırlanmaya, yaşamaya geldik.
Şimdi yaşamaya geldik, sonra yaşamaya değil.
Sonrasını bilmezken, geçmiş arkada kalmışken, biz şimdiki zamana geldik.
Şu an olup biteni yaşamaya geldik.
Ertelememek için geldik.
Ölümü erteleyemediğimiz gibi.
Kim erteler yaşamını?
Yaşamak isteyen ona koşsun.
Yaşama koşsun hiç durmadan, yaşam bizim için.
Bize verildi, bizden alınana dek.
Kucaklasın onu ve bırakmasın hiç.
Ömür hırsızlığına bedel değildir hiçbir hırsızlık.
Ertelemek çalmaktır herkesten.
Biraz kendinden, biraz insanlardan.
Hep yok etmektir; geleceği de, geçmişi de.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder