Tanrıların Kalbime Gelişi

Tanrılar uğrak yeri bildi kalbimi.
Kalbim ortadan ikiye yarılmış bir vadi,
Her köşebaşında bir pınar
ve içinde meleklerin yüzdüğü,
Sonsuz sayıda gölle donanmış.
Kalbim kaçış yeri şeytanın,
Emirlerin uğramadığı ve terkedildiği,
Tanrıların içip içip sarhoş oldukları
ve birbirlerine girdikleri,
Savaş meydanı.

Tanrıların kalbime gelişi,
Bahara denk geldi,
Her şeyin yeniden ve yeniden dirildiği
ve döngüyü orta yerinden böldüğü.
Kalbim büyük bir şölenin verildiği yer,
Yalnızlara, yoldaşlara ve yolsuzlara,
Merkezini yitirmiş insanlara.
Kalbim bir şölenin kurulduğu yer,
Cenneti müjdeleyen.

Tanrıların kalbime gelişi yeni değil,
Bir tekrarı geçmiş yaşamların,
Süregiden yollarda yinelenen.
Bitimsiz bir yol bu içimden geçen,
Buyur eden tanrıları hiç durmadan.
İç, ye ve doy tanrı kalbimden,
Sana senin verdiklerinden fazlasını veriyorum.
İç, ye ve seviş tanrı kalbimden,
Sana kalbime koyduklarından fazlasını veriyorum.

Tanrıların kalbime uğrayışı,
Troy
Üçüncü defa dirilmesidir Jesus'un,
Başarısızlıklarının ardından ve öldürülünce,
Gerilince kendinden olanlarla.
Çölde çiçek açmış gibi mutlu kalbim,
Baharda kar düşmüş gibi yaslı;
Sadece kendinden olanlarla yoldaş olup,
Her yana kendini saçmış gibi.

Tanrılar bir kalbime geliyor bir Valhalla'ya,
Ne buluyorlar içerde,
Kendilerinden başka
ve neyi alıp götürüyorlar oradan,
Yaşamdan başka?
Kendi verdikleriyle aldıkları arasında,
Bizi ne'den sorumlu tutuyorlar:
Söyle kalbim.

Tanrılar nerdesiniz, gelin kalbime,
Açtım tüm kapıları,
Ziyafetler vereceğim size,
Geyikler, ceylanlar ve oğlaklar sunacağım,
Şarap, vişne ve zeytin,
Tanrılar konaklayın kalbimde.