Güneş Yok Artık

"Bir zamanlar, bir ülke vardı."
Emir Kusturica, Yeraltı

Güneşin olmadığı zamanlar dünyayı aydınlatan,
Bir ülkesi vardı belleğinde,
Tohum saçan yeryüzüne, insanın.
Hüzün vadisinde kendisiyle karşılaşınca kişi,
Uzaktan duyduğu her sesi Tanrı'dan,
Gördüğü her şeyi gözlerinden bildi;
Sözlerin ötesini bırakıp,
Berisinde yokluğa daldı.
Bir zamanlar, bir ülke vardı, dediklerinde,
Yeryüzünü parçalamışlardı sözlerinde.
Kayıp kıtası yeryüzünün,
Sekizinci kıtası,
Yüzüp durur sessizliğin gölgesinde,
Dünyanın kör noktasında.
Her şey geçti işte,
Bir kuyu dibinde sonlandı tüm masal,
Bir ülke daha silindi işte,
Yarası kalır, izi kalır, çürüyen bedenlerde.
Yaşayanlar birer ölüden ibaret,
Yaşayanlar birer ölüden.
Güneş yok artık,
Aydınlık yok.
Sonunda kardeş kardeşi öldürdü,
Herkes kendini
ve tüketti insan, kendi soyunu,
Kardeş kardeşi öldürdü.
Güneş yok artık, ne dünyada,
Ne de sözlerinde insanlığın.