Benmişim Beni Sınırlayan

Ateşten bir havuzun içinde kulaç atıyorum,
Garbın silik hayallerine ve şarkın,
Hiç susmayan efsanelerine.
Yüzme öğrendiğim o ilk günden beri,
Kaç deniz gördüm ufku belirsiz,
Kaç dip gördüm sonu deliksiz;
Bir efsane vardı dağ yamacında anlatılan,
Kıyıda bir göl içindi hepsi:
Dipsiz göllerin efsanesini dinledim.
Masallar denizinde eriyen kayıklar,
Us'uma sığmaz oldu sonunda.
Akşamın en kızıl vaktinde,
Söylenen sözler bir bir yalan oldu sonunda.
Ateşten bir havuzdayım,
Denize bir türlü varamayan.
Attığım kulaçlar faydasız ve beni hep,
Daha da geriye itiyor.
Ne bir sonu var bunun ne de hatırımda ilk ânı,
Bitmeyen hesapların ortasındayım.
Hangi yanda kurtuluş, ceza ne zaman başladı;
Kendimi mi kandırdım verdiğim sözlerle;
Duvara çarpar gibi çarptım kendi kurallarıma,
Benmişim beni sınırlayan:
Us'um, bitmez tükenmez çilelerin kaynağı;
Us'um, sonsuz mutluluğun kaynağı;
Şimdi bir kulaç mesafede,
Tutamaç,
Sonsuz bir kulaç.