17 Aralık 2012 Pazartesi

Kıyametin Ayak Sesleri

Nerden çıktı bu mevsimde bu rüzgar
Hızından duramıyorum
Sesi en derinden sarsıyor beni
Kafam allak bullak
Kalbim sınır tanımıyor
Yokluk sadece bugün değil her güne
Varlık niye yetmiyor
Zaman bir uzunluk ki upuzun
Sıkıntıları biriktiriyor
Yanımdakiler kim
Ya da kim olmalıydı
Bu uzaklık niye bu yokluk neden
Bu kimsesizlik yine çok bu saate
Ne zaman azalacak
Acısı eksikliğin
Yerini kim dolduracak
Dolmayacaksa yerin
Zulme ne gerek var
Öldür gitsin
Ölmeliyim öyleyse
Bitmeli derdim kederim
Gelmek de zor şimdi
Gel desem gelebilir misin
Git desem ya da gider misin sorgusuz
Git demesem de gidersin korkuyorum
Gideceksen gelmeseydin o halde
Gelip alıştırmasaydın
Varlık kolay alışmak kolay
Ya yokluk o kolay mı sence
Güzel günler
Ya biterse korkarım
Korkmanın neye faydası var ki
Korksam ne olur korkmasam ne
Sanki korkmasam gitmeyecek misin
Kalacak mısın sonsuza dek
Sen de bir yolcusun hayatta
Senin de yolun uzun
Daha başındasın üstelik
Benim için kalır mısın gitmeden
Yolun başında durur musun
Yaşamaz mısın günleri yaşama desem
Daha neler dersin dimi
Sen de kimsin ne oluyor sana
Bu kadar kolay mı yaşamamak
Kim duruyor durduğu yerde
Bak güneş bir gün doğmasa
Yaşamasak dertleri ne mümkün ki
Rüzgarlar yine serinliği ile titretirken
Yağmur içimdeki ateşi söndürür belki...

Anekdot: Blogda yayınlanan 100.yazı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder