8 Aralık 2012 Cumartesi

Akordeon Çalan Kız

Akordeon çalan bir kız.
Sesi duyulur millerce öteden.
Beyaz gelincik gibi giysisi içinde.
Saçları dalgalanır rüzgarla.
Elinde bir musiki kutusu.
Parmakları dolanır tuşlarında.
Kuşlar eşlik eder sesine.
Kelebekler söyler şarkısını.
Onu dinleyen sümbüller boy verir tohumundan.
Arılar sarar çevresini.
Deniz onu yakalamaya çalışır.
Ayakları ezer kumları.
Toprakta bırakır izleri.
Bir plak gibi dolanır çevresinde.
Kâh azalıp sonra coşkunlaşır neşesi.
Titrek bir fısıltı yayılır havaya.
Soğuğu getiren rüzgar yönünü değiştirir.
Şarkısını dinler onun bulutlar.
İçli içli bırakır gözyaşlarını toprağa.
Yağmuru  görür yanaklarında.
Ateşli bir buse yayılır dudaklarında.
Kalbi vurur trambolin gibi sertçe.
Büyük bir beste çıkar ortaya.
Mozart ayağa kalkar saygısından.
Bethoveen'ın kulakları dinler seni.
Raphael dikecektir heykelini senin.
Mona gülüşünü alır senden.

Akordeon çalan kız.
Dolaşır narin parmakları ansız.
Yağmurda çalar şarkısını ıssız.
Gökyüzü siyah ve aysız.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder