Kabuk tutmuyor düşünceler,
Soyup sırrını sunuyorsun ufka.
Ufuk unutulmaya yüz tutmuş,
Kepengi inmemiş dinginliğin.
Denize çiçek ektim, tutmuyor,
Buğday tarlasında balıklar,
Yüzüyorum ekinler arasından,
Koynun sisten görünmüyor.
Dilim ilenç içinde imiş gibi,
Durgun ve uygun duyuların,
Belki ilki kadar anlamlı değil hayatın,
Mevsiminden önce ölüyor çocuklar.
Güz şarkısı nasıl olur, bilmiyorum,
Kışı al çek akciğerimden,
Üşüyüş bu, sızış derinlerime.
Terk edilmiş şehirlerin kıyısında,
Ölü imparatorların mezarlarında,
Yanık köylerin unutulmuşluğunda,
Bitmeyen şarkılar dinledim,
Ezelden ebede söylenen.
Sırrını iyi saklar köylüler,
Dünden bugüne,
Kendini iyi taşır.
Yan yana dizilmiş evlerin kuytusunda,
Cunbadan bakan insanların eleğinde,
Kim bilir ne gizler ve gözlerinde,
Kim bilir ne bilişler var.
9-17-2017
JAX
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder