Dudaklarım nasıl kavruldu bir bilsen.
Kimsenin geçmediği çalılar arasından,
Geçip geldin bir düş ılıklığında.
Gün gülleri soldurmaya başladığında,
Kavanoza hapsolmuş güneşin yanında,
Bir sen vardın,
Bir de ben, varsam eğer.
Sessizlikleri say.
N'olur konuşma ve düşmesin dilinden sözcükler,
Yalan pınarı akmasın bir daha.
Gece, gönlün gündüzüdür:
Karanlığa hapsolmasın bir daha.
Hüthütlerden sor beni.
Sana kaç mektup yazdıysam,
Hepsini içimden geldiği için,
Benliğimle mühürledim.
Kendimden eksilte eksilte,
Yalnızca sana gönderdim.
En çok ölüm anlar beni.
Ben yokluğu diledikçe,
Varlığı diktin karşıma.
Ben konuştukça durmadan,
Sen yoktun yanımda.
Kim bilir hangi inançsız masalın,
İçinde yer buldun kendine.
Bir âşık türküsü olmaya,
Yeğledin uzaktan bakmayı.
Sözler
im dö
kül
dü
.
9-17-2017
JAX
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder