St. Petersburg

I
St. Johns'u dinliyorum ve dalgaları o kadar
ürkütücü ki, her şeyi delip geçecek ve dur-
madan yol alacakmış gibi, kısıp gözlerini
bakıyor bana, beni bile dalgalarına katıp
geldiğim topraklara fırlatacakmış gibi söy-
leniyor -ki onun söylenmesi ürküntüsüdür
Florida'nın.

II
Bu aziz'lerden kurtulamıyorum ve elimi
nereye atsam şu köhnemiş haritada, bir
başkası çıkıyor karşıma ve artık onları
görmekten bıktığımdan, isimsiz ve an-
lamsız yerlere gitmek istiyorm, hepsini
kendim inşa etmek için.

III
St. Petersburg soğuğun koynuna insan
denen mahlukun sıcaklığını yerleştirir-
ken gözüm yalnızca birkaç Dali tablo-
larının ve ülkemde hiçbir zaman göre-
meyeceğim Monet tablosunun gölge-
sinde kendine dinlenecek bir Rodin hey
keli arıyor, bronz.

IV
Bronz o kadar güzel ki bir insan bedeni için,
acaba bronzdan yaratılsak nasıl olurduk, diye
düşünmeden edemiyorum ve her düşüncede,
insan için yeni bir form buluyorum ve bu form-
laraın insan için insandan üretildiğini hatırla-
yıp kusurların sonsuzluğunda kendi âcizliği-
mi görüyorum ve bu hâlimde mutlu olmanın,
her şeyi yeniden üretebileceğini biliyorum.

V
Zaman gelip geçerken adına Tampa diyeceğim
rüzgârın hangi yönden estiğini bilmeden ve bu-
nun beni neden güney batıya savurduğunu kav-
ramadan ve Dali tablolarının burada ne işi ol-
duğunu anlamadan bu garip ülkenin hiçbir za-
man ısınamayacağım ve bana gerçek bir sokak
imajı vermeyen sokaklarında nefes alamayaca-
ğım için -yok!

VI
Sadece tükeniş var. Tüne.

1-3-2018
Amelia Island