Lavinia

Seni benden başka kim sevecek sanıyorsun Lavinia,
Bir düşsün herkesten gizlenen ve örtüp perdeleri,
Tülünü çekme sakın yüzüne,
Göster bize güneşi, göster bize güneşi,
Hep aynı şeyi tekrarlıyorum,
Anla beni Lavinia.

Seni benden başka kim sevecek sanıyorsun,
Arnavut kaldırımlarında kim takip edecek,
Kartpostalların karınca duasından yazıları arasında,
Adını benden başka kim anacak,
Ölüme aşkını kim kazıyacak sanıyorsun Lavinia,
Bir öfke nöbetine tutulmuş gibi,
Aralıksız bir titreme nöbetine,
Bir veremlinin dürtüsüyle,
Adını sayıklıyorum, adını sayıklıyorum,
Seni benden başka kim sevecek Lavinia.

Kırılmışım bak her yerimden,
Tutup cam vazoları yere çalıyorum tutup,
Camların bini bir yanda bini bir yanda,
Un ufak olmuş hepsi, ah, un ufak olmuş,
Kalbimi senden başka kim görebilir Lavinia,
Sıcak ve kanı kıvrak bir yudum su gibi.

Ben eğer beni görmezsen kendimi nasıl bulabilir,
Nasıl konumlandırabilirim göğsüne.
-Uzan da göğsünü öpeyim senin.-

Bu dinlediğimin doğa olduğunu reddediyorum,
Gördüğümün şehir halleri olduğunu,
Her şeyi senden yola çıkarıp biçimlendiriyorum,
Çünkü biliyorum benim gören tüm bunları,
ve benim anlamlandıran yoktan var olabilenleri,
Her şey içimde ve içimi sana açıyorum/taşıyorum,
Tut içimi bir yerinden Lavinia,
Taşımakta zorlanıyorum.

Kambur oldum bu ağır yükün altında,
Derviş olup dağa çıksam da kapansam mağarama,
Ansam adını, anıştırsam adını, yazsam adını,
Seni benden başka kim anabilir Lavinia,
Adını benden başka kim bilebilir.

Her âşık içinde bin yara taşır,
Ben her birinden bana devrolunmuş bin milyon yara taşırım,
Yaralarıma sen dokunmazsan Lokman ne yapabilir Lavinia,
Sen konuşmazsan tanrı konuşmasını n'eylerim Lavinia,
Ölümü kucağına nasıl taşırım Lavinia,
Her âşık içinde bin sen taşır Lavinia.

Alaca Kadın Üçlemesi: I