Dolu zihnim,
Kim bilir nerelerden,
Biriktirdiklerimle.
Bir gün bilincin denizinden,
Kıyıya vuracağım;
Dişi bir ahtapot gibi,
Gözlerim kan çanağı.
Şişti avurtlarım,
Acıdı avuçlarım,
Seni kavramaya çalışırken.
Saatler geçti,
Akrep soktu kendini;
Zaman böğrümü deldi.
Şimdi düşünüyorum,
Bir âh kopsa dudaklarımdan,
Benden başka kim işitir;
Herkes sağır başkasına,
Dil yalnızca kendinden feryat eder.
Hiçbir şey olmuş değil,
Her şey oluşum hâlinde,
Sonsuza dek sürecek.
Ben düşünüyordum,
İnsanlar yan vagonda sevişirken;
Hangimiz yaşıyorduk,
ve anlıyorduk hayatı?
Şimdi seni içiyorum sevgilim,
Dudaklarından başlayarak,
Akıyorsun içime,
Doluyorum seninle.
Gün kutludur gece kadar,
Gün altı hazirandır.
-Haydarpaşa-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder