24 Ağustos 2014 Pazar

Kara Yumak

Yenilmedik ki biz geceye.
Gece, gündüzle sonlanacak.
Tüm umutlar yeşerir bir gün.

Yenilmezsen geceye,
Kargaları kovarsan başucundan,
Siyaha boyanmamışsa henüz yüzün,
Bir güneş vardır sabah seni bekleyen.
Öyle derdi büyükler, ölmeden evvel.

Sustuysam geceden korktuğumdan.
Bilirim gece gelmez beklenen.
Gündüz getirir tüm mektupları.

Bir yumağa dolana dolana ilerliyoruz.
Karadan başka renk yok;
Kömür karası, ömür karası, hasret karası.
Gece yalnızca günahkârlar konuşur,
Birde kızıl kıyamet sevişenler.

Geceye yenilişimizin sonu yok,
Gecenin bir sonu olmadığından.
Biz sonlu dünyanın sonu bilinmeyen yaratılmışları.

Benim bir adım da Siyah Yumak

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder