Bir kuşun kanadında yer bulamıyoruz kendimize,
Hepsini öldürmüşüz,
Hepsini yakmış, boyunlarını vurmuşuz.
Bir çift gözden görüyorum geçen günlerin buğusunu.
Kim ne derse desin:
İnsan bir boşluktan ibaret,
Varlık şarabını içe içe tüketmiş.
Ben çalıp ben oynayacağım,
Ben söyleyip ben dinleyeceğim.
İnsan yalancı peygamberler ve halifelerle boğuşurken,
Ben yükselip ben alçalacağım.
Zaman boynunu vuracak herkesin,
Ben yine de kalacağım.
Tüylerini yolmuşlar kuşların,
Ayaklarını kesmişler;
Birini bile alnından öpmeden,
Yoluna durmuşlar.
Neye geldik buraya;
Bir ağaç dalına tünemişiz mecalsiz.
Artık hiç hâlim yok.
Ben susar ben gömülürüm,
Bir kuş kanadına,
Bir kuş kanadına,
Ben yatarım.
Kime inanacağımı bilmiyorum.
-Çağım zenginliğiyle dolu tüm zamanların.-
Kıyamet üstüne kıyamet görüyorum.
Bir kuş kanadına yatıyorum;
Uçacağız beraber, uçacağız
Rüzgâr yanağımızı yalarken.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder