Düşüş

Dallarından düştüm Tuba Ağacı'nın,
Tüm nimetlerden mahrumum;
Tüm düşüşler şiddetlidir, gece kadar,
Keskin mi çalılar senin kirpiklerinden?

Kapandığımda kaplumbağanın mahfazasına,
Üzerime karanlığı da serdiler, çirkin bir elle;
Üşüyüşüm soğuğun olmadığından, ellerin çirkinliğinden,
Ben yaz vakti daha da korkarım.

Güneşi istemiyorum bana karanlığı verin,
Hiçbir aydınlık gizlemez karanlığı, ortaya çıkarır yalnızca,
Biri anlasın artık kötülük çiçeklerinin iyiliğini.

Kim bir iyilik yaptıysa çetelesi tutuldu,
Defterlere yazıldı satır satır, oysa aynı defterde,
Çirkinliklerimiz kayıtlıydı bir zamanlar.