Son hecesinde düştüm şiirimin.
Boyun bağları tutmak içindi kaçan sevgiliyi.
İhaneti sever kara periler.
İyiler, kötülüğe yakın yerdedirler.
Nefreti, dumanı, üfleye üfleye içtiler;
Gitmeden henüz oralara.
Oralar, nerelerdi, söylemediler.
Bir bilinmeze gittiler, kendileri de bilmeden.
İlk hecesinde sevgi vardı mısralarımın,
Kontrolden çıktı.
Ben şiirin söz dinlemeyenini severim;
Şiire söz geçmez ki.
Son hecesinde düştüm şiirimin.
Tamamlayamayacağım.
Şiirim beni ele geçirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder