Thanksgiving

Yağmur damlaları salınıyor
ve üstüme düşen her biri,
İzini bırakıyor,
Silinmemesiye;
İnsanlar gibi akıp geçiyor,
Üzerimden.

İsa ve et-
Çiğ ve kendi gibi-
Bir sürgün kutlaması:
Hayattan ölüme doğru;
Oysa gizli,
Sırlanmış tüm tarihi,
Fark etmiyorlar.

Şükranım sana değil.

Kapatsana gözlerini,
Bu ışık gösterisi altında,
Görmek istemiyorum.

Canı çekilen ağaç,
Dile gelecek;
Köklerinde son bulan hayat,
Damarlarıma dolacak
ve yürüyeceğim,
Işıksız bir gök altında,
Bugün,
Boşluğa;
Çünkü boşluk tekrar etmeyecek,
Kendini
ve "yapacağım" yeniden,
Kendimi.

Dilini hissediyorum,
Dudaklarının aralığında,
Ilık.

Bu kahve,
Ne kadar sert;
Oysa zehri,
Dudaklarından aldığımı,
Varsaydım.

Sustur lütfen tüm ilahileri,
İçim ürperiyor.
Bu Latin dilleri,
Korkutuyor beni ve hatırlatıyor,
Kapadokya'nın gizil kiliselerini.
Her gün yeniden öldürülüyormuşum gibi,
Yeniden deşiliyor sanki içim,
Sustur ilahileri
Roma'dan kaçan sürgünleri,
Ölülerin bedenlerini görüyorum,
Susmak istiyorum.

11-23-2017
Fernandina Beach, JAX