(Steve Jobs)
Her günümüz sona doğru bir gün.
Doğuma değil yaklaşmamız.
Doğuma gitmiyor bu yol, dirilişe gidiyor bir yandan.
Aslında ölümedir koşuşumuz, ölümedir yakınlaşmamız.
Bugün son günü hayatımızın.
Bugün kucağında olmalıyım, seninle olmalıyım.
Yarını olmayan hayatımızda bugünü yaşamalıyız.
Ertelemek mutluluğu getirmez insan hayatına.
Geç kalanlardır hep, erteleyenler.
Yaşamak için geç kalmadık biz, geç kalmayalım.
Bugünün değerini yarında görmeyelim.
Dün geçti gitti, bugünde birazdan dün olacak.
Düne varacak bugünümüz, yarınımız meçhul.
Gelip geçen trenler yarını müjdelemiyor.
Aslında ölümedir koşuşumuz, ölümedir yakınlaşmamız.
Bugün son günü hayatımızın.
Bugün kucağında olmalıyım, seninle olmalıyım.
Yarını olmayan hayatımızda bugünü yaşamalıyız.
Ertelemek mutluluğu getirmez insan hayatına.
Geç kalanlardır hep, erteleyenler.
Yaşamak için geç kalmadık biz, geç kalmayalım.
Bugünün değerini yarında görmeyelim.
Dün geçti gitti, bugünde birazdan dün olacak.
Düne varacak bugünümüz, yarınımız meçhul.
Gelip geçen trenler yarını müjdelemiyor.
Demir alan gemiler bugünün mirasçısı.
Bir toprak var yarını bekleyen bir de deprem.
Bir son var bugünü mühürleyen, yarını müjdeleyen.
Yarının müjdecisi olan bugün yaşanmadı.
Yaşanmamış bir gün, bugün olmaya değer bulunmadı.
Ölü saatler asla dirilmiyor, bugün elde tutulmuyor.
Artık yaşamalı dememeli, doğrudan yaşamalı.
Dolaylı yollar geciktirir insanı.
Yok gecikmeye tahammül, kalmadı vakit.
Tren beklemiyor geride kalan yolcuyu.
Kimse bakmıyor arkasına.
Yolculuğa çıkmak için beklemeyelim daha.
Gidelim artık, binelim bizi götüren vasıtaya.
Sözler unutulurken bugün kayboluyor.
Gel biz senle yaşayalım bugünü.
Bugün son günümüz aslında, fark edelim.
En çok bunu düşünerek yaşayalım.
Yitirmeyelim daha fazla, yarın bilinmez.
Biz bilinmeyenin peşinde koşmayalım.
Birbirimizi bilelim en çok.
Birbirimizde yaşayalım bugünü.
Yarın olursa mutluluğu taşıyalım.
Kimseye göstermediğimiz birbirimizi götürelim.
Bugünü yaşayalım, yarını düşünelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder