Yalnızlık Diz Boyu

"Bakmayın etrafımda çok insan dolandığına; sırılsıklam yalnızım aslında." Edip Cansever

Yalnızlık diz boyunu aştı,
Boğacak yoluna çıkan herkesi,
Önüne çıkan herkesi kendine dahil edecek.
Bir yalnızlar ordusu kuruluyor belki.
Benim yalnızlığımdan bir ordu kuruluyor.
Bir savaş çıkıyor bende, yalnızlıkla boğuşuyorum.
Ne mağlupsun ne galip, arada kalmışsın, safın yok.
Saf nedir bilmez arada gezersin.
Ne gülebilirsin ne ağlayabilirsin.
Ölende sensindir, öldürende.
Ne yapmalı insan ki bu savaş bitmeli, bilinmez.
Kalabalıklaştıkça etraf, yalnızlaşır insan.
Gürültüde sessizlik başlar, insan duymaz artık.
Sağır olmuştur dolanır, kör olmuştur oyalanır.
Ne bilen vardır ne gören.
Ne yapacağını bilmez dolaşır.
Savaş ne olmuştur anlamaz, kaybettiğini görmez.
Kendine ait bir yer bulamaz, gömüleceği toprağı sevmez.
Böyle sürer gider yaşam.
Yalnızlık diz boyu aslında, farkında değilken.
Aştı boyu boğdu insanı, boğdu beni, görmediler.
Görenler kaçıverdi, kalanlar görüverdi, görüverenler seyre daldı.
Kimse uzatmaz elini, sen uzatmaz isen.
Yalnızlık boyu aştı, boy yalnızlıktan görülmez oldu.
Boyum giderek kısaldı, sesim giderek kısıldı, gözlerim giderek alacalandı.
Ellerim tutmaz, tutsa da fark etmez, tutacak el bulamaz.
Yalnızlık aştı boyu, artık önünde kimse duramaz.