Yazmak Ölümsüz Kılmaktır

Aptallar bilmez ama, yazmak ölümsüz kılmaktır.

Kimse bilmez ama hecelemek ilk adımı atmaktır.
İlk önce adını hecelerim tek tek.
Sonra tek tek harflerini yazarım.
Ayrı ayrı milyonlarca kere.
Yazı yazmayı yeniden öğrenir gibi.
Bütün sesleri en güzel yerinden vermeye çalışırım.
Bütün çizgileri için saatlerce çalışırım.
Yazdıktan sonra silinemez artık.
Seni saatlerce boyunca yazarım aralıksız.
Kimse bilmez ama.
Her cümlem seni ölümsüz kılmak içindir.
Her kelime senin içindir.
Ve dilimden düşen bütün kelimeler senin içindir.
Bütün kelimeleri yere değmeden tutmalısın.
Her harf sana ait cümleler kurmam içindir.
Hepsini tutarım havada ve sana dair bir şeyler yazarım.
Yazmak.
Senin için olunca anlamlı.
Ve seninle olunca harikulâde.
Aptallar henüz yazmaktaki anlamı kavrayamadılar.
Ve kimse yazmanın değerini bilmiyor.
Yazıyorsam varsın işte, var olanı yazıyorum.
Sadece seni yazıyorum.
Senin için.
Yazmak anlamlıdır, sana ait oldukça
Her harfi ve her çizgisiyle.
Bütün noktalama işaretleri.
İmla kılavuzunun tamamını dışlayabilirim.
Yeter ki sana ait olan bir şeyler olsun.
Yazarım, daima, senin için.
Yazmak, ölümsüz kılmaktır.
Seni ölümsüz kılacağım.
Adımdan daha fazla adını duyuracağım.
Sadece seni yaşatacağım.