Hiç Uyandırma Beni

"Ne yaptığımı bilmiyorum. İnan bilmiyorum. Yanına uzanmak istiyorum, yanına uzanayım; geçsin artık." 
(Umay Umay)

Yanında uzunca uykuya dalmak istiyorum.
Hiç uyandırma beni.
Uyanmaktan korkar oldum.

Hep bir kâbusun içindeyim.

Ne kurtulmak mümkün ne de uyanmak.

Beni uyandıran birinide bulamıyorum.

Soğuk terler akıyor alnımdan.

Hepsinde bir parça karanlık var.

Siyaha boyanmış gibi rüyalarım.

Yanımda sen yoksun, biliyorum.

Sen olsan uyandırırdın usulca beni.

Sonra dizlerinde uyuturdun muhakkak.
Her uyanışımda aynı korkuyu duyuyorum.
Beni kimsenin uyandırmayacağı bir uyku istiyorum.
Yanıbaşında uyumak istiyorum.
Soluk almadan, kımıldamadan.
Sadece senin yanında olduğumu bilmek istiyorum.

Rüyalarımda da seni yaşamak istiyorum.

Her uyanışımda sana anlatmak istiyorum.

Yanına uzandığımda her şey bitecek gibi geliyor.

Senin gibi olmalıyım belki de.

Sen olsam biter mi bu acılar?

Diner miyim bende sana benzesem.

Artık hiçbir bildiğim yok.

Bilinmezler arasında bilinen birkaç cümle arıyorum.

Hep sana sarılıyorum.

Sende hep benimle kalmıyorsun.

Yanıbaşımdan gidiyorsun.

Bu kâbuslarda hep artıyor.

Yenileri ekleniyor onlara daima.

Sadece senin olduğun bir uyku çok mu zor?

Yanıbaşında uyumak sadece.

İsteklerim kadar sınırsız belki de.

Sadece yanında uyumak istiyorum.

Hiç uyanmamak için.

Hiç uyanmazsam hiç korkmam.

Hiç korkmazsam hep güzel rüyalar görürürüm.

Sadece seninleyken, yanıbaşında uyursam.

Başucumda olursan.

Elimi tutan sen olsan, beni kurtarsan.

Yeni doğmuş bir bebek gibi ağlarım.

Düşünüyorum aşka dair, ne yapsam?

Acaba beni öldürsen mi? Ne yapsam?

Yoksa ben sen mi olsam?