Hikâye Döngüsü

"Bir hikâyeyi tekrar anlatamazsın. Her anlattığında başka bir hikâyeye dönüşür."
Kaybedenler Kulübü- Kaan Çaydamlı

Bende seni her anlatmaya kalkışımda yeniden buluyorum seni.
Yepyeni bir sen çıkıyorsun ortaya.
Her seferinde eskisi kadar güçlü.
Pardon, her seferinde eskiyi eskide bırakacak kadar güçlü.
Temelinden öyle büyük yapılar inşaa ediyorum ki herkes hayran.
Seni anlata anlata ciltler eskittim.
Yepyeni hikâyeler çıkardın ortaya.

Seni anlatarak tüketemedim.
Sen anlatıldıkça daha da türedin.

Her seferinde bir kez daha anlattım.

Seni her anlatışımda yine.
Hiç olmadığı kadar güzellikler içerisinde çıktın karşıma.
Saçlarında denizin kokusu vardı.
Gözlerinde uzanan denizim.
Gökyüzü gibisin benim için, öyle berrak, öyle sevgi dolu.
Öyle sevimli, öyle yakın, hep üzerimde, hiç kaybolmadan.
Hikâyelerimin ilk satırlarından son satırlarına kadar.
Bütün kahramanlar senden geliyor.
Bütün satırlarda seni gizledim bir yerlere.
Bir noktanın arkasına, bir virgülün önüne.
Her şeyi değiştirdim zamanla.
Kahramanlarda her zaman değişir.
Bütün hikâyelerde farklı bir kahraman çıkar ortaya.
Hepsinden başka bir yapıya sahiptir.
Hiçbiri birbirine benzemez.
İyiler hep iyi olarak kalmaz.
Kötüler birden bire kötü olmamıştır.
Bu da döngünün bir parçasıdır.
İyiden kötüye, kötüden iyiye doğru bir döngünün.
Aslında benden sana doğru olan bir döngü bu.
Sürekli dönüyoruz birbirimize doğru.
Hep yüz yüzeyiz, öyle kalmalıyız.
Hikâyeler hep birbirinden ayrılır.
Biz ise hiç ayrılamıyoruz, bağlanmışız, kopamıyoruz, kopmamalıyız da.
Ayrılacak bir nokta bulur herkes.
Bizim birleşimimiz bütün noktaların başlangıcında.
Ötesindeyiz artık varlığın, yokluk gibiyiz.
Kavramsız, anlatımsız bir durumdayız.
Çoğu zaman içeriğiyle ayrılır hikâyeler.
Kimi zaman ise karakterlerinin hisleriyle.
Hepsi farklıdır, farklı olmaya mecbur.
Senin hikâyeni sürekli değiştiriyorum.
Sürekli bir başka güzel yanını anlatıyorum.
O kadar çok güzelliği kendinde barındırıyorsun ki.
Her seferinde ötekinden çok daha farklı bir hikâye çıkıyor.
Sen bütün yazdıklarımın içindesin.
Hepsi senden türüyorlar.
Seni anlatmak için yazıyorum, anlatabilmek için.
Bu senin hikâyen, öyle içten, öyle derin.