Seni Anlatmak

“Bütün şarkılarda senden bahsediliyormuş, onu fark ettim...”
Murat Menteş

Bütün filmlerde seni anlatıyorlarmış.
Her filmin başrolünde sen oynamışsın.
Titanik'te sen varmışsın, Mathilda senmişsin.
V senin peşinden koşmuş, İngiliz Hasta senmişsin.
Sevdiğim bütün romanlarda seni görmüşüm.
Maria Puder senmişsin, Nuran senin karakterinmiş.
Bütün sevdiğim şarkıları bana sen söylemişsin.
Kulaklarım sadece senin sesini işitmeye alışmış.
Senin elinden yedim en sevdiğim yemekleri.
Suyumu avuç avuç sen içirdin bana.
Bir türlü doyamayışımın nedeni bu olmalı.
Senden yola çıkmış bütün fikirler.
Eflatun gibi, Sokrates gibi, Aristo gibi.
Hepsinin fikirlerine sen ev sahipliği yaptın.
Şimdi de benim fikirlerime ev sahipliği yapıyorsun.
Senden kaynaklanıyor her şey.
Bütün şiirler senin için anlamlı geliyor.
Bütün kelimeler ancak sana söylendiğinde bir anlama bürünüyor.
Yoksa sözcükler yetersiz.
Yollar boş, kaldırımlar yok, yürümek yorucu.
Yokuşları çıkamayışım sonunda senin olmayışından.
Ve yolculuklar can alıcı.
Sen olmayınca.
Hepsi bin beter bir yere sürüklüyor.
Filmlerde sen yoksan hiç onları izleyebilir miyim?
Sen söylemezsen şarkıları nasıl dinlerim?
Kitaplarda sen çıkmazsan karşıma onları neden okuyayım?
Sen olmadıktan sonra niçin fikirler üretip hayal kurayım?
Hepsinin kaynağı sensin.
Sen gidince hepsini kaybettim.
Bundandı bütün direnişler, baş kaldırılar.
Sana dair bildiğim ne varsa.
Bende ne varsa hepsi sana dair.