Adem'den Havva'sına VI

Havva'ya;

Uzun bir gece, çok uzun soluklu bir gece Havva. Soluk alamazken soluksuz bir gece.
Kapkara bir gece, görülmemiş karanlıkta bir gece, vahşi bir gece.
Sessizlikle kaplanmış bir gece Havva, sensizlikle dolu bir gece.
Umarım korkutmuyordur bu gece seni, karanlıktan korkmuyorsundur.
Seni ele geçirmiyordur bölük pörçük acılar, sonlanmaz düşünceler.
Vahşi bir canavar karanlığın içinden çıkıp her gece beni kovalıyor.
Sürekli peşimde, bana saldırmakta, onu senden uzak tutmaya çalışmaktayım.
Bu karanlık gece seni korkutmasın Havva, yalnızlık seni dağlamasın.
Kuytu karanlıklarda saklanmış o canavarı bekliyorum.
Tıpkı onun beni beklediği gibi, her gece pusu kurmakta.
Savunmasızım ben, savunma isteğim yok, savunmaya değer elimde bir şey yok.
Beni koruyan kanatlar üzerimden kalktığından beri gücüm yok.
Sabah olana kadar boğuşmaktayım onunla, o canavar nerede yaşarsa.
Karşıma çıktığı an belirmiyor, ayırt edilmiyor. Sanki zayıf anlarımı biliyor.
Gerçi artık hiç güçlü anım yok Havva, hep zayıf, hep savunmasızım.
Ruhumu yırtıyor o canavar, bedenimi delik deşik ediyor.
Aklımı zehirleyip etimi dağlıyor.
Giderek daha da büyüyor, Gulyabanileşiyor.
Her saldırısında nefreti daha da büyüyor, daha acımasızca saldırıyor.
Beni koruyan kimsem yok, yanımda hiçbir iz yok.
Ne bir söz ne bir göz.
Nerede olduğunu bilmediğim halde bana saldıran bir canavar var sadece.
Uzun gecelerde sürekli aklımın köşelerinde beni arayan.
Bütün düşüncelerimi gözümün önünde ateşe atan bir eli var, simsiyah.
Vahşi bir gülüşü var, ağzında sivri dişleri, yüzünde acımasız bir insanın yüzü.
Ateşi düşüncelerimle harladığı bir gücü var, küllenemeyen bir fikir.
Beni benden eden biri var, beni bensiz koyan.
O canavar kim bilmem, necidir, ne ister, ettiği ise sensizliktir.
Gece uzun, sensizlik uzun, karanlık uzun.
Korkmayasın sakın Havva, karanlıklar ele geçirmesin seni, sen hep aydınlık kal.
Uzakta da olsan aydınlat, hep dolunay gibi kal, bulutların önüne geç.
Ben boğuşurum canavarla, sen hep öyle kal.

İçimde bi dolu karanlıkla, canavarla boğuşmaktayım, daha çok sensizlikle savaşta.
VI