Zifiri karanlıklara hapsolmuş gibiyim.
Kurtarmanı bekliyorum burada.
Gelmeni istiyorum buralara.
Zifiri karanlıklardan korkuyorum.
Sensizlikten doğan bir karanlık bu.
Sensizlikten korkuyorum, korkum büyük.
Zifiri bir gece belirdi.
Yıldızlar görünmüyor.
Sığınmışlar bir yerlere, saklanmışlar.
Senin olmadığını bilen herkes bir yerlere saklanıyor.
Bana bir yer kalmadı.
Sadece yanın kaldı benim olabileceğim.
Beni de al yanına, saklanalım senin saçlarının arasına.
Ay bile bulutların ardına gizlenmiş.
Güneş desen doğmuyor ki.
Hepsi yanmış, savrulmuş, kül olmuş.
Yalnız seni bırakmışlar geriye.
Kutup yıldızım seni gösterir mi?
Karıncalar senin olduğun yöne gelir mi?
Denizin dalgaları sana doğru mudur?
O hâlde bende bulurum seni.
Gökteki tek yıldıza bakar yönelirim sana.
Neredeysen gelirim yanına.
Yürürüm bütün yollarda, çıkarım sonunda sana.
Yanında olmanın bahtiyarlığına koşarım bende.
Bu zifiri karanlıktan hoşlanmıyorum.
Siyahı sevmediğim gibi sevmiyorum geceyi de bazen.
Uyku, ölüme doğru bir adım.
Her uyuyuşta ölümü ensemde hissediyorum.
Korkunç olan ne ölüm ne başka bir şey.
Ölümün getirdiği ayrılık korkutur ancak.
Senin olmadığın bir yerde olamam.
Zifiri karanlığı böl ve gel artık.
Gel yanıma, hiç gitme.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder