Değer de sensin değerli de...

yağmurlu bir güne başladı hayat
yağmura uyandı istanbul
sonra sen sonra ben
huzurla doldurdu içimi önce yağmur
sonra düşüncelerin
en güzel anlardan en yalnız anlara
yağmur küçük tanecikler halinde sızıyor.

gri bir gökyüzü karanlık şimdi sokaklar
zıtlıkla içim apaydınlık yine bugün
değerlisin değersin zaten
biliyorum yine bendesin
değerliyim yine sende
ben sende sen bende
değerler artıyor gün gün
yağmur yine pencerede
ıslak gökyüzü görünebildiği kadar
huzur veriyor yağmur da senin kadar
saçaklardan süzülen damlalar kadar

kimsesiz bazen dünya
devam ediyor yolculuk
herkesin bir adımı var döndüğü yönde
kimi ilerleyemiyor bir an
kimi de zaten olduğu yerde
sen de dön sen de yağmur ol
belki küçük bir su tanesi karış toprağa
bu ayrı gayrılık niye
madem ben damlayım sen yağmur
madem ki yağıyoruz yine deli
kış kadar sessiz
ıslak kiremitler kadar soğuk
yaşanmamış hayatlar kadar güzel
hiç görülmemiş yerler kadar merak içinde
bu ayrı gayrılık niye
sen bir damla ol yine
ben kimsesiz bir kıyı
buluşalım hiç bulunmamış maviliklerde....

düşünüyorum bu kadar değerliyken her saniye

değersiz zamanlarda harcamak niye?

Anekdot: 11.01.2013 tarihinde, canımdan bir yazı.