Ayak Seslerin

"Evimin içinde ayağının sesini duymak istiyorum." (Nâzım Hikmet)


Tak tuk sesleriyle yürümelisin koridorda.
Odalarıma senin kokun sinmeli.
Sadece senin ayak izlerin olmalı yerlerde.
Ayak seslerini dinlemek istiyorum.

Hiç ses çıkarmadan, nefesimi tutarak.
Aynı melodiyi çalan o sesleri.
Bana doğru yaklaşan ayak seslerini duymalıyım.
Giderek çoğalmalı ses.
Bana doğru koşmalısın.

Yerleri sarsarak gelmelisin bana.

Ayaklarının altında büyük bir gürültüyle.

Sür'atle gelmelisin bana doğru.

Başka yöne gitmemelisin, uzaklaşmamalısın.

Evimin içinde yalnız sana ait sesler olmalı.

Evim, evin olmalı, evimiz olmalı aslında.

Seslerin, seslerim olmalı, sesimize dönüşmeli.

Kimse beni görmemeli artık.

Kimse sana bakmamalı.

Sadece biz olmalıyız, bende seni görmeliler.

Seslerin seslerime dönüşmeli, dönüşümünü tamamlamalı.

Hoş bir endamla atmalı adımları.

Ben hiç ses çıkarmamalıyım.

Uzun uzun senin adımlarından çıkan sesi dinlemeliyim.

Bu ses bile beni mest eder duraksamadan.

Sana ait olanlar beni benden alırlar.

Olmayan bir beni.

Zira ben ben gibi değilim.