Ona, cennete giden yolu sorma. Dolambaçlı ve engebeli yolu tarif eder.
Stanislaw Jerzy Lec
Bildiğin yolda yürümelisin.
Bir insanın kalbinden geçen yol cennete gidendir.
Kalp, insana özgüdür, hisseder, hissettirir.
İnsanı sarar ve sarmalar.
Kalbinden geçen yolu bilmiyorsan,
Onu sana kimse tarif edemez.
Kimse seni oraya götüremez.
Cennete giden yol için; içine bakmalısın.
O dışarıda aranarak bulunacak bir yol değildir.
Fallarda da çıkmaz, haritalarda da.
Onun için kalbine ayna tutmalısın.
Kim var ise o aynada, cennetin yolu oradan geçer.
İnsanın içinden geçer o yol.
O yol ki cennete giden kutlu yoldur.
Ne uzaktadır ne bilinmezlik içerisinde.
Ne de görünmeyen bir yoldur o, apaçık ortadadır.
Bak ki gönlüne göresin o yolu.
Saklanırsan bir başkasının ardına.
Gizlersen benliğini korkaklıkla, o zaman hapsolursun.
Yok olursun sana ait olmayan bir senlikte.
Giderek uzaklaşırsın o yoldan ve kaybolursun.
Haritası yoktur, geriye dönemezsin.
Bilen yoktur, kimse seni oraya götüremez.
Kimseye sorma cennete giden yolu.
Dön kendine, dön içine, dön kalbine.
Sor usulcacık oraya, kimseye duyurmadan.
Çıt dahi çıkarmadan yaşa sessizce orada.
Yolu kendin bul ki minnettarlığın kendine olsun.
Kalbin bulsun doğru yolu.
Başkası dolambaçlı yollara götürür.
Dikenli vadilerden geçirir.
Ayakların dikenlerden acır, yolu geçemezsin.
Dön içine, bul kendi yolunu, gönül rahatlığıyla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder