İki Kişilik Dize

oysa biz zaten yazgısıydık iki kişilik dizelerimizin...

Ayten Çolakoğlu

Dizeleri alt alta dizince pek bir anlamlı olmuyor.
Asıl anlam, onlara ruh yüklendiğinde oluyor.
Her dizeyi iki kişilik yazıyorum.
Bir yerlerden bir üçüncü kişi çıkıyor.

Oysa ben tüm dizelere iki anlam yükledim.

Her anlama bir perde çektim.

Perdeler, kalın duvarlara döndüler.

Sonunda bakanın da göremediği bir şey oldular.

Bu perdeler böyle kalınlaştı.

Anlam duvarlarından labirentler oluştu.

Ben bu labirentte kaybolan çok kişiyi gördüm.

Ben bu labirentte kaybolduğu için intihar eden,

Çok kişiyi gördüm.

Ben çok kişiyi gördüm, hiçbirini âli görmedim.

İki kişilik dizelerin de bir süre sonra,

Bencil devlere döndüğüne şahit oldum.

Sonunda birbirleriyle savaştı tüm dizeler.

Kopup gittiler, parça parça bireyleştiler.

İnsanlaştılar, dizeler.

Dizeler insanlaşırlarsa içine nefret dolar, 

Sonunda kin kusup, ağıt yakarlar.

İyisi mi siz masum dizeler, anlamınızı kendinize saklayın,

Bu kendine batan vahşi dünya içerisinde.