Öfkem bulutlar ardında bugün.
Güneş benden kaçıyor.
Bahar için ülkeme dönen cânım kuşlar.
Gerisin geri dönüyor.
Bugün, pekçok insan katledildi.
Bir mezbahada kıyımdan geçirildi.
O usta kasap, bıçağını bilemeden,
Hepimizin boğazını kesti.
Şimdi hepimiz ölüyüz.
Ardımızdan bir şiir okuyan dahi bulunmaz.
Unutulan satırlarımla unutulurken,
Ve,
Tüm şiirlerim hiç yazılmamış kabul edilirken,
Kan kaybından ve boğazımın acısından,
Gözlerimi sıkı sıkıya kapıyorum.
Cânım kuşlar, artık sizi göremem.
Dilediğiniz gibi girin ülkeme.
Artık ben yokum ve şiirim.
Biz, kasabın kör bıçağından damlayan birkaç damla,
Kan ile yoldaş olup toprağa karıştık,
Güneş duvarlı lacivert gecede, yeşilim benim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder