Yeşilden Öte

Benim için her yer yeşil olur.
Yeşil hiç çıkmayan çimen lekesi gibi benim kalbime işledi.

Kalbime sen işledin.

O kalbime işlediğinden beri inatla peşimde.

İnatçı bir keçi o.

Benim kadar inatçı ve inatla peşimde.
Her yeri yeşil mi görüyordum yoksa sakın yeryüzü yeşil olmasındı?

Bilemedim.

Yeşilden öte diye bir kavram girdi hayatıma.

Her şeyi alt üst eden.

Belki de alt üst ettiği her şeyin altına mutluluğu gizleyen.

Elimi attığım her yerden mutluluk çıkıyor artık.

Yeşile boyanınca bütün duvarlarım.

Evimin duvarları, kitap kaplarım, kalemimin mürekkebi.

Sonra denizlerim, gökyüzüm.

Sonra tertemiz havasıyla beni büyüleyen ormanlarım.

Her yer yeşil olduğun beri mutluluk çıkıyor.

Bütün kuyulardan.

Yeryüzünün bütün köşelerinden mutluluk fışkırıyor.

Şimdi dilimide yeşile boyayacağım.

Her kelimemden sen çıkacaksın.

Sensiz tek bir cümle dahi kuramayacağım.

Yemyeşil bir dilim olacak, sana çok benzeyen.

Yeşilden öte bir fikriyat var artık.

Yeşilden öte bir boyut var artık, yeni bir düzen var.

Yepyeni bir dünya kurmak gibi bu.

Düşselliğin daha ilerisine geçmek aslında.

Yeşili sevince bir kere her şeye onu yerleştirmek bu.

Yeşilden öteye geçmek demek sana varmak demek.

Sana varan açlığını giderir.

Kana kana yeşil suyu içer.

Senin serin sularında yıkar bedenini.

Yeşili geçen sana varır.

Senle doğar yeniden, en baştan, bir daha.