Gördüğüm yüzünse sevmek bana emirdir!
Bu bir emir gibi kabullendim onu.
Emre karşı gelinmediği gibi karşı gelinemez.
Yüzün berrak bir su birikintisi gibi.
Durup bakmak gerekir ona sürekli.
İçime eşsiz bir dinginlik verirsin.
Berrak su kadar hassas bir yapılı.
Baktıkta sakinleşir insan.
Her dokunuş çağlayanlara dönüşür.
Sel olur gelir üzerimize.
Bu emir diğerlerinden daha farklı.
Hiçbir zorunluluğu yok.
Emir kadar kabulleniş bu.
Gördüğümde yüzün emreder bunu.
Gördüğüm sensen yaşayışım emrindir.
Sen uzaklaşırsan uzaklaşır yollar.
Sana çıkar benim bildiğim yollar.
Bu yolların hepsi benimdir.
Yolun sonu senindir.
Bütün emirler senin içindir.
Bizler kapıda azap çeken kullar.
Emir gelecek uzak diyardan.
Emir senindir.
Söz senindir.
Her şey senin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder