Kendimce

"Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim" dedi: 
"Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda."
Oğuz Atay, Tutunamayanlar


Kendimce sevebildim.
Kimsenin sevgisine benzemeden, kimseye benzetmeden.

Sadece ben olarak, ve sadece sen olduğun için.

Seni kimseye benzetemeden herkesi sana benzetmeye çalışarak.

Çok büyük sevgileri bilmedim.
Bildiğim kendi sevgimdir.
Büyük sevgiler nasıl ifade edilir öğrenemedim.
Kendimce ifade etmeye çalıştım bende.
İnsan sevdiğini nasıl ispatlar bilemedim.
Bilemediğimle kaldım.
Sevgimle baş başa kaldım bende.
Her şeyi kendimce ifade etmeye çalıştım.
Kendi kendime yeni kelimeler ürettim.
Bütün kelimelerden yeni anlamlar türettim.
Yepyeni bir şeyler yaptım kendimce.
Sadece bize ait olan.
Ve bize ait kalabilecek şeylerin peşinde koştum.
Kimseye hiçbir pay vermedim bizim haricimizde.
Her ne varsa sadece bize ait olmalı dedim.
Bütün güzellikleri senden toplamalıyım.
Güzel olanlar güzelliklerinde seni göstermeliler.
Denizler bu kadar güzelse gözlerindendir dedim.
Rüzgar bu kadar güzelse, saçlarını göklere savurduğu içindir dedim.
Gökyüzü bu kadar enginse senden dolayıdır dedim.
Ve güneş bu kadar parlaksa senden aydınlanıyordur dedim.
Ne dedimse kendimce dedim.
Kendi kendime ürettim.
Her şeyi senden türettim.
Ama kendimce bir şeyler yapmaktan geri durmadım.
Ne yaptıysam kendimce yaptım.
Sana benzemek için yaptım.
Sana benzersem her şeyin hallolacağını düşündüm.
En çok senin gibi olmak istedim.

Kendimce.

Sence?