Senden uzaklaşmam için bilmem neler lazım?
Senden uzak durabilmek için güneşin kararması lazım.
Mümkün değil başka türlüsü.
Seni görmemek demek cennete uzak durmak demektir.
Cehenneme yakın olmaktır senden uzak olmak.
Sensizlik yakıcı bir sıcaktır.
Yakar, kül eder beni, sürekli.
Mümkünlüğünü tahmin edemediğim şeyler var benim.
Senin olmayışını düşünemiyorum.
Deha seviyem henüz o raddeye varmadı.
Ve ben sensizlik düşünecesine vakıf değilim.
Her fikrimin içinde senden bir parça oluyor.
Nefes alsam senin içinde alıyorum.
Güneşe dokunsam senin için bir kez daha dokunuyorum.
Yatmadan önce gökteki dolunayı öpsem, senin için bir daha öpüyorum.
Güneşin ışığı aydınlatmayıp karartırsa birgün dünyayı.
İşte o zaman bende muhayyilemde canlanmayan şeyleri candırırım belki.
Onda bile kesinlik belirtemem.
Sen bana bu kadar işlemişken.
Sıkılmak gibi bir şey mümkün olabilir mi?
Saniye kadar benden uzak olsan ben parçalanırken.
Ay nasıl ki doğmak için geceyi bekliyorsa.
Bende seni bekliyorum gülmek için, mutlu olmak için, yaşamak için.
Böyle yaşanmaz, böyle yaşamaya yaşamak denmez.
Senden sıkılmak düşünülemez.
Senden sıkılmam için güneşin dünyanın çevresinde dönmesi lazım.
Mümkün olmayanlardan, bu.
Mümkünsüzlüklerden.
Ve şimdi ay gibiyim ben.
Seni görmek için gecenin çökmesini bekliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder