Hüzün Bulutları

Mutluluğun nasıl bir şey olduğunu ispatlamak istiyoruz.
Mutlu olmak için illa birisinin olmasının gerekmediğini anlatmak istiyoruz.
İnsanlara hiçbir zaman mutsuzluğu anlatmamalı, çünkü anlatsanızda umursamayacaklardır.
Mutsuzluktan daha başka mutsuzluklar çıkaracaktırlar.
Kimse kimsenin acısını anlamıyor, anlamak içinde çaba sarf etmiyor.
Ve onlara sadece mutluluk verilmeli.
Hep güzel şeylerden bahsedilmeli.
Böylece onlar unutturlar.
Unutmak için her şeyi yapan insanlardır.
Yağmurları bir su bulutu sanırlar.
Bulutları sadece toz bulutu sanırlar.
Hepsi hüzünle kaplıydı.
Gözyaşları birikipde akmayan insanlar için bahaneydi.
Böylece onlar avuturlar.
Kendilerini yeni günlük heyecanlara bırakırlar.
Rüzgara yetişmek adına koşularına tempo kazandırırlar.
Ancak onun peşinden bakakalırlar.
Duygulardan yoksun olarak.
Mutluluktan yeksan olarak.
Mutsuzluğu bilmeyen, mutluluğu hakkıyda tadamaz.
Ağlamayı bilmeyen, gülmenin kadri kıymetini anlayamaz.
Dert dinlemeyen, derdini anlatamaz.