Sensiz harfler dizdim yan yana.
Çok iğreti durdular oysa.
Hepsi seninle durmak isterdi yan yana.
Seni anlatmak isterlerdi, sensizliği değil.
Yan yana gelmekten çekinir gibi bir halleri var şimdi harflerin.
Sensiz harfler giderek çirkinleşmekte.
Epeyce çoğaldılar bu vakitlerde.
Kendilerini bilemez oldular artık.
Varlık, bir insanı çepeçevre kuşatmalıdır.
Senin varlığınla çepeçevre kuşanmalıyım bende.
Birleşmek, insanlığın doğasındadır.
Seninle birleşmeli artık yollarımız.
Sensiz harfler birikti her yanımda.
Sen olamayan bir sürü cümle türedi.
Sana benzemek isteyen bir sürü harf var.
Hepsi seni anlatmak ister.
Anlatmak isterken seni anlatamayışım bundandır.
Kelimelerin aciz kalışı.
Tıpkı benim sensizken acizleşmem gibi.
Senden uzakken yitip gitmekte bütün harfler.
Hepsi giderek sessizleşmekteler.
Sensiz harfler, harfliklerini yitiriyor.
Hepsi birer sessiz çığlığa dönüşüyor.
Hiçbir kelime oluşmuyor artık.
Hiçbir cümle kurulamıyor.
Yan yana gelemiyorlar artık.
Önce senin gelmeni bekliyorlar sabırsızlıkla.
Sen gel önce, senden sonra gelecek harfler.
Kurulacak en baştan yeni cümleler.
Hatırlanacak bütün kelimeler, işaretler.
Sen gel artık, harflerde gelsin senle.
Sensiz harfler iğreti, yosunlu, eskimiş, kör.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder