Bu dert benim munisimdir, yârimdir,
Arşa çıkan benim ah ü zarımdır.
Seni ağlatan lutf ıssı kerimdir,
Ağlatırsa Mevlâ'm yine güldürür.
Gülmekde güzeldir seninle.
Kâhrında hoşdur benim için.
Lütfunun olduğu gibi.
Seninle her şey güzeldir.
Güzel yazmıştır Mevla.
Onun yazdığı güzel olmak zorundadır.
Yazgı, ezelde yazıldı, mürekkebi olmayan kalem ile.
Onun yazdığı her şey hayır ile doludur.
Kader, kaderimiz olmalı aslında.
Kaderimiz birbirine bağlanmalı.
Bir kader başka bir kaderide kapsamalı.
Zıtlıkları barındırmalı tamamıyla içerisinde.
Gülmek anlamlıdır ama yalnız olunca ölür.
Tekilleşen her şeyin solup gittiği biçimiyle.
Yalnızlaşınca körelen duygular misali.
Senin olmayışında ölen bütün güzellikler gibi.
Nidalar bu gök kubbede yankılanır.
Senin sesin dünyanın diğer kıyısına vurur.
Denizleri dolaşır, millerce öteden.
Adın dolanır sürekli gökyüzünde.
Bu bir dert olarak yeterdir.
Yokluğun dertlerin şahıdır.
Amma bu derdi verende güzeldir.
Sen ki güzelsin.
Getirdiklerinde senden ötürü güzeldir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder